Belg Fernando Robette en Italiaan Agustin Poli wilden in Argentinië een zusterstad van de Belgische badplaats bouwen en Belgische families overtuigen om naar Argentinië te emigreren. In 1908 kochten Robette en Poli, 333 km ten zuiden van Buenos Aires, veertien vierkante kilometer duinen aan. Robette en Poli lieten zich inspireren door Pedro Luro, die een aantal Baskische families overhaalde om zich in Mar del Plata te vestigen.
De plannen voor het Argentijnse evenbeeld van Oostende werden ontworpen door Franse architecten Châpeaurouge en Hughier en ingenieurs Gilardón en Weber. Het huidige stratenpatroon weerspiegelt nog steeds de diagonale lanen. De architecten voorzagen ook ruimte voor openbare gebouwen, een station, een gemeentelijke begraafplaats en een centrale laan van vijftig meter breed.
In 1909 werd de ‘nv Pueblo y Balnearia Ostende’ opgericht en in 1912 startte de aanleg van een promenade met pilaren en een balustrade. Deze promenade bleef onafgewerkt en verdween met de jaren onder het zand. In 1993 werd de promenade vrijgemaakt door de lokale overheid.
Op 6 april 1913 werd de nieuwe badplaats feestelijk ingehuldigd en in datzelfde jaar begon de constructie van het 80 kamers tellende hotel Termas, het huidige Viejo hotel. Hotel Termas beschikte over leesruimtes, zalen voor de beoefening van schermkunst, een pastafabriek, een bakkerij, een restaurant en wintertuinen. Het hotel kreeg het zwaar te verduren. Zandstormen zorgden ervoor dat de duinen bewogen en het gebeurde regelmatig dat gasten -omdat de ingang van het hotel bedolven was onder het zand- via het raam hun hotelkamer op de eerste verdieping moesten bereiken. Sommige gebouwen in Ostende, zoals de kerk, verdwenen zelfs volledig onder het zand. De ontwikkeling van de nieuwe badplaats had niet enkel te lijden onder zandophopingen, maar ook onder het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog waardoor veel Belgen werden teruggeroepen om mee te strijden.
In 1920 sterft Fernando Robette. Agustin Poli gooit de handdoek in de ring. De ontwikkeling van Ostende wordt voortgezet door Bourel die er uiteindelijk in slaagt om de strijd tegen het zand deels te winnen. Ostende maakt naam als parel van de Atlantische kust en mooiste strand van Zuid-Amerika.
Sinds 1978 maakt Ostende, samen met Valeria del Mar, Pinamar, Montecarlo, Mar de Ostende en Carilo deel uit van de fusiegemeente Pinamar. De belangrijkste gebouwen die nog dateren uit de beginperiode van Ostende zijn de onafgewerkte promenade, het Viejo hotel en het voormalige woonhuis van Fernando Robette. Ook het originele stratenpatroon is nog steeds aanwezig en vele straatnamen verwijzen naar het verleden, o.a. Avenida Robette, Boulevard Anspach, Rubens, Bruselas, Anvers, Mons.
Wegens deze unieke geschiedenis werd in 2021 een formele samenwerking tussen Oostende (BE) en Ostende (AR) bekrachtigd. Op die manier willen beide steden niet alleen hun historische banden aanhalen, maar ook hun internationale uitstraling versterken, kennis uitwisselen en samenwerkingen opzetten.