Wie vanaf de Northlaan richting de Gelijkheidstraat en de omliggende straten wandelt, komt terecht in de Tuinwijk. Deze wijk werd vanaf de jaren twintig van de vorige eeuw aangelegd na een architectuurwedstrijd. De sociale huisvestingsmaatschappijen stonden in voor de bouw van deze buurt die toen volledig uit sociale woningen bestond. Er werd gekozen voor een dambordpatroon met veel gemeenschappelijke groene ruimtes tussen de woonblokken. Via kleine paadjes en verbindingen kan je hier tussen het groen en de verschillende types huizen dwalen. De Tuinwijk is een van de enige plaatsen in Oostende waar nog huiszwaluwen broeden. Ze halen het slijk om hun nesten te maken van de oevers van de waterpartijen aan de Wellingtonrenbaan. Als je omhoog kijkt, zie je onder sommige dakgoten de nestkommetjes hangen. Ze zijn gemaakt met modder en speeksel. De populatie huiszwaluwen gaat sterk achteruit en daarom zijn de vogels en hun nesten beschermd.
Het Westerkwartier in Oostende is als geheel uniek voor Vlaanderen omdat men gedurende een halve eeuw (1920-1970) vasthield aan hetzelfde concept: gegroepeerde laagbouw, open hoeken en veel gemeenschappelijk groen. Wie door de wijk wandelt, ziet de stijl van de huizen veranderen per decennium waarin ze gebouwd zijn: van de jaren ’20 tot de jaren ’70.